Αλεξίπτωτο Πλαγιάς - Παραπέντε Δελφοί

Το αλεξίπτωτο πλαγιάς είναι μια εφεύρεση των Γάλλων ορειβατών στα μέσα της δεκαετίας του 1970, θέλοντας να κατεβαίνουν από τα βουνά γρηγορότερα από ότι ανέβαιναν, ανακάλυψαν αυτόν τον τρόπο κατάβασης. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 αυτός ο τρόπος εξελίχθηκε σε αυτό που όλοι πια γνωρίζουμε ως αλεξίπτωτο πλαγίας ή παραπέντε που στα Γαλλικά σημαίνει το ίδιο. Έκτοτε έχουν γίνει πολλά βήματα και η εξέλιξη του συγκεκριμένου πια σπορ είναι απίστευτη σε σύγκριση με την πρώτη δεκαετία ύπαρξης του.

Το αλεξίπτωτο πλαγίας αποτελείται από ένα συνθετικό διπλό ύφασμα με ανοίγματα στο μπροστινό μέρος που επιτρέπουν στον αέρα να μπει μέσα εγκλωβίζοντας τον και να του δώσει το αεροδυναμικό σχήμα του. Το ύφασμα αυτό συνδέεται με σχοινάκια ή αλλιώς αρτάνες με το κάθισμα του πιλότου, ο οποίος κρέμεται με αυτά απ’ αυτό, δίνοντας το απαραίτητο βάρος για να μπορεί να πετάξει το αλεξίπτωτο και να κινηθεί προς τα εμπρός. Κάποια από αυτά τα σχοινάκια καταλήγουν σε δύο χειρολαβές, τα λεγόμενα φρένα, που αποτελούν το τιμόνι του αλεξιπτώτου. Τραβώντας κάποιο από τα δύο προς τα κάτω η πτέρυγα στρίβει προς την αντίστοιχη πλευρά, ενώ τραβώντας τα ταυτοχρόνως επιβραδύνουμε την ταχύτητα της και το χρησιμοποιούμε κατά κύριο λόγο στην προσγείωση και στη συγκράτηση της πτέρυγας από αναταράξεις. Τα συγκεκριμένα σχοινάκια είναι κατασκευασμένα από Kevlar ή άλλο παρόμοιο υλικό, ειδικά στο να αντέχουν πολύ μεγάλο βάρος το καθένα και συνολικά το αλεξίπτωτο να αντέχει από 8G έως και 21G πίεσης! Έτσι αποκλείεται οποιαδήποτε περίπτωση ατυχήματος, όταν πετάει κάποιος με μια πτέρυγα που είναι κατασκευασμένη με τις διεθνείς προδιαγραφές ή από πιστοποιημένους ελεγκτές που διαθέτουν τα κατάλληλα μηχανήματα ελέγχου.

Για πετάξει κάποιος χρειάζεται τρία βασικά πράγματα:

1. την ειδικού υφάσματος πτέρυγα,
2. τα πολύ ανθεκτικά σχοινάκια από όπου κρέμεται
3. το κάθισμα στο οποίο κάθεται και από όπου κρέμεται μέσω ειδικών ιμάντων από την πτέρυγα.

Σε αυτό το κάθισμα υπάρχει επιπρόσθετα και εφεδρικό αλεξίπτωτο καθέτου πτώσεως ή και μικρής κίνησης προς τα εμπρός, περίπου σαν και αυτά που χρησιμοποιούν όσοι κάνουν ελεύθερη πτώση από αεροπλάνα. Από το 2013 υπάρχουν και ειδικά κατασκευασμένα καθίσματα που μπορούν να πάρουν και δύο εφεδρικά, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να κουβαλάς και ένα τρίτο μπροστά σου. Το εφεδρικό ή τα εφεδρικά βοηθούν κυρίως στην ψυχολογική στήριξη του πιλότου, καθώς είναι εξαιρετικά σπάνιο το να το χρειαστεί κάποιος και αυτό μόνο σε πολύ μεγάλο σφάλμα του πιλότου σε συνάρτηση δυνατού ανέμου. Εξάλλου το αλεξίπτωτο πλαγιάς αποτελεί από μόνο του ένα αλεξίπτωτο και διαφέρει εντελώς από το αεροπλάνο, το ελικόπτερο, τον αετό και από οποιαδήποτε άλλη σταθερή πτητική συσκευή. Το αλεξίπτωτο πλαγιάς μπορεί και επανέρχεται από μόνο του σε περίπτωση που κλείσει και για το λόγο αυτό πιστοποιείται και κατηγοριοποιείται ως προς την παθητική του ασφάλεια από ειδικούς οργανισμούς σε πέντε κατηγορίες. Όσο μικρότερη κατηγορία επιλέγεις τόσο μεγαλύτερη παθητική ασφάλεια έχεις, αλλά και τόσο μικρότερες επιδόσεις και το αντίθετο. Η παθητική ασφάλεια ελαττώνεται καθώς ανεβαίνεις κατηγορίες και εξισορροπείται από την εμπειρία του πιλότου, που την αντικαταστεί με τις χειριστικές του ικανότητες και την πτητική του εμπειρία και δυνατότητα.